Wandeling Zocher Zien in Park Vreugd en Rust

De jubilerende Stichting “Mooi Voorburg” organiseert

Wandeling Zocher Zien in Park Vreugd en Rust

Op woensdag 27 februari om 15.00 uur

De wandeling toont de werking van water, gebogen lijnen, solitaire bomen en dichte bosschages. Het gebruik van open-gesloten, van licht-donker en van dichtbij-veraf, resulteerde in fraaie ruimtelijke landschappen. Het ideaal in de 19e eeuw laten wij u zien aan de hand van een onlangs in de archieven gevonden kaart uit 1920. In de 21e eeuw wil Stichting “Mooi Voorburg” bijdragen aan een herwaardering door het geven van wandelingen.

Drie generaties landschapsarchitecten Zocher hebben Nederland in de 19e eeuw verrijkt met tientallen parken, buitenplaatsen en tuinen. Deze parken behoren tot de top in de landschapsarchitectuur. Daarvan liggen 21 projecten in de Provinciale Landgoederenzone. Eén daarvan is Park Vreugd en Rust.

Vreugd en Rust

We ontmoeten u graag op het tennispark in het clubgebouw aan het Oosteinde. Daar zijn informatiepanelen over de geschiedenis van de buitenplaats te zien. Vanuit het clubgebouw start de wandeling woensdag 27 februari 2019 om 15.00 uur.  Duur van de wandeling is ongeveer een uur en gaat over geasfalteerde paden.

Achtergrond bij de wandeling door Vreugd en Rust

Het huis dateert uit de 16e eeuw en had toen een overplaats als bouwland. In 1773, werd het complex heringericht in een classicistische opzet van tuin en een overplaats met een eikenhouten hakhoutbos. Met een zichtas naar Huis ten Bosch om, volgens de overlevering, een gehesen vlag te kunnen zien. De eigenaar was  Petrus Jacobus Groen van Prinsterer, de hofarts van de koning.

Begin 1800 werd het complex vergroot en is in 1801 Guillaume Groen van Prinsterer op Vreugd
en Rust geboren. Na het overlijden van zijn beide ouders erfde zijn zuster, getrouwd met de vermogende M.A.F.H. Hoffmann, de buitenplaats. Zij gaven de opdracht aan David Zocher jr. om huis, tuin en overplaats in de kenmerkende landschapsstijl van de Zochers om te vormen. De werkzaamheden vonden tussen 1838 en 1852 plaats. Haar dochter  trouwde in 1854 met Baron van Wassenaer-Catwijck. Zij erfde de buitenplaats en stierf in 1889 na een kinderloos huwelijk.

Er zijn een aantal generaties Zochers actief geweest. Alle staan bekend om hun herkenbare stijl. Een stijl gekenmerkt door onder meer scherp gestoken belijningen in het landschap, door dynamische zichtlijnen, door wateroppervlakken als spiegel te gebruiken en door taluds die bol aflopen naar de waterkant. Zij creëerden meermalen arcadische landschappen.

Buitenplaatsen waren er om in de zomers de tijd door te brengen. In de tussentijd diende het landgoed wel inkomsten te hebben. Dat kon door eikenhakhout voor geriefhout op de overplaats, of door annex gelegen boomgaarden, of door elders gelegen bouwlanden en door moestuinen zoals ook op dit park. Om een idee van de productie hoeveelheid te geven: het nabijgelegen Het Kleine Loo produceerde op jaarbasis onder meer 38.849 snijbonen en 1.792 bossen peen.

Begin 20e eeuw is het park onderdeel van het verdelen van de erfenis tussen neven en nichten. De tijdgeest is ook anders, buitenplaatsen als zomerverblijf zijn uit de mode geraakt, door vererving versnipperen buitenplaatsen en de personeelslasten worden zwaarder. Veel buitenplaatsen worden tegen een lage prijs te koop aangeboden, veel verdwijnen er. De nicht die het huis en het park erfde zoekt kopers voor het park.

In 1917 koopt de gemeente Den Haag het park. Reden? Op termijn een mogelijke annexatie van Voorburg. De moestuin verkoopt Den Haag door aan een participatiemaatschappij. Al snel wilde Den Haag van het park af, maar het duurde tot 1961 tot de gemeente Voorburg het eigendom overnam.  Zonder herkenbare visie is het park jaren openbaar gebruikt.

De markt van Voorburg doet zijn intrede op het Oosteinde. In 1957 is door het dempen van een sloot aan de ene zijde en het maken van een kademuur aan de andere zijde het Oosteinde een brede stenen vlakte geworden. In 2017 kreeg Mooi Voorburg de vraag om suggesties te doen voor het verzachten van de barrièrewerking van het Oosteinde.

Stichting “Mooi Voorburg”

De stichting “Mooi Voorburg” is in 1959 opgericht om de toen voorgenomen sloop van Molen “De Vlieger” te voorkomen. Tot op de dag van vandaag volgt de stichting, gesteund door zo’n 500 donateurs, de ontwikkelingen in Voorburg. Om Voorburg mooier te maken, activiteiten van instellingen en particulieren te ondersteunen en zo mogelijk mede te financieren. Voor minimaal € 15,- bent u al donateur. Kijk ook eens op onze website www.mooivoorburg.nl